’Social Media’ … oftewel Twitter, Facebook, Weblog, enz.

Een dezer dagen  kreeg ik een groot compliment, weliswaar met een ‘randje’

Iedere dinsdag komt kleindochter M. bij ons lunchen. Ze is (nu) 10 jaar. Sinds we in Apeldoorn wonen is ze wekelijks onze gast. Dit jaar voor het eerst alleen, omdat zus S. nu naar het voortgezet onderwijs gaat en dus op school luncht...

Vaste prik was en is dat ik de kinderen om 12:00 uur van school haal en om 13:15 uur weer naar school breng… Een zekere controle is nodig, vinden wij als grootouders. Het laatste jaar deed de oudste in dit ritueel al niet meer mee. Ze werd té oud (of Opa was té oud). Er komt een tijd dat je die oudjes (of dat ouders of grootouders zijn maakt niet uit) beter niet in je gezelschap kunt hebben, nietwaar?!

Een week geleden sta ik met een andere grootvader én een andere moeder (ze werkt niet op dinsdag want ik zie haar iedere week) te wachten. Vaak praten we dan als ophalers over wat ons op dat moment bezig houdt: dat was toen de renovatie van de Ravelijn (een straat in de omgeving van de school) én de bebording die in verband daarmee namens de gemeente is geplaatst. In onze ‘bespreking’ zei ik op zeker moment dat ik als reactie (van ongenoegen) wat foto’s én commentaar had gezonden naar de Stadsdeelmanager én aan de politie van onze wijk én op mijn weblog had geplaatst…

Moeder van Marek reageerde enthousiast: wat vind ik dát leuk dat een bejaarde zó mee doet met Sociale Media… Toen voelde ik me pas echt oud!  

     

Meerderheid Nederlanders wil rookvrije horeca ... wij ook!

Wij komen niet in restaurants waar gerookt wordt

Vroeger rookten Tiny, mijn vrouw, en ik (zij minder dan ik!) dat het een lieve lust was… (zware) sigaretten, shag, sigaren, pijp… Tot dat, ja totdat we in 1985 ons ‘verstand gingen gebruiken’. Via acupunctuur door Bart de Ridder, arts in Paterswolde, raakte ik van het roken af. Tiny ging nog even de voorraad ‘klare’ sigaretten opmaken en toen stopte ze subbiet. Knap hé!
Als compensatie voor de 'ontwenning' ging ik DF-pepermunten gebruiken, je moet toch wat...! Dat was nog altijd beter dan sigaretten, ook al leverde het na verloop van tijd, zeker +5-6 kilo extra op…

Eerlijk is eerlijk, sinds we niet meer roken smaakt alles ons beduidend beter… met alle gevolgen van dien! Daar hebben we het nu even niet over!

Als we uit eten gaan nemen we aan dat in het restaurant niet gerookt wordt: als dat wél het geval is vertrekken we weer! We behoren bij de 56% die…

(http://www.hartpatienten.nl/nieuws/meerderheid-nederlanders-wil-volledig-rookvrije-horeca)

Hartpatiënten Nederland… Informatie enz.

Hart- en vaatziekten zijn lang niet meer zo levensbedreigend als vroeger

Sinds 1995 ben ik hartpatiënt. Na een open-hartoperatie met zes omleidingen, begon er voor mij weer een nieuwe fase in mijn leven. We genoten weer van het leven, en doen dat nog steeds.

Er kwamen later weer wat complicaties, dotteren en het tussentijds plaatsen van stents zorgden er voor dat het weer de goede kant op ging.

Door dit alles ben ik sinds 1995 gaan lezen over alles wat met het hart en de hartaandoeningen te maken heeft. Ik blijf op die wijze op de hoogte van de ontwikkelingen die er in de loop van de jaren op dit terrein zijn geweest. Niet dat ik me zorgen maak od., oh neen, ik ben sterk geïnteresseerd in alles wat er inmiddels mogelijk is enz.  Dat ik nu niet meer gebruik wil maken van alle mogelijkheden die er zijn heeft te maken met de risico's die er nu eenmaal zijn bij bepaalde operatieve ingrepen...  Eén ding doe ik echter nog steeds niet: kijken naar een hartoperatie op t.v.!

Ik lees dus veel over het hart. Mijn 'lijfblad' hiervoor is toch wel 'Hartbrug Magazine', het ledenblad van Hartpatiënten Nederland. Ook kijk ik regelmatig  op de website van de vereniging (www.hartpatienten.nl).  Zo doende gebeurt het dat ik soms citeer uit het blad of van de website. 

 Een tijdje geleden, naar aanleiding van iets dat ik schreef in mijn weblog en waarin ik verwees naar de website van de Vereniging, werd  me gevraagd of dat vaker zou kunnen. Ik heb er over nagedacht, en ja, het kan in voorkomende gevallen. Overigens: als men geïnteresseerd is kan men zelf ook donateur worden voor € 17,50 per jaar en het ledenmagazine per post ontvangen… Bijkomend voordeel: de Vereniging is blij met elke steun, omdat ze op geen enkele wijze subsidie ontvangt. Zelfs niet van farmaceutische instellingen zoals dat bij de Nederlandse Hartstichting wel gebeurt…! 

Wanneer ik een interessant artikel od. lees, zal ik een verwijzing in mijn weblog opnemen. Door te klikken op de link is het gehele artikel te lezen!

Becel Pro-active…. verkoop het via de apotheek!

Een medicijn hoort in de apotheek  en niet in de supermarkt.

Roermond (door Jan van Overveld)

Dagelijks smeren tienduizenden Nederlanders een klinklaar geneesmiddel op hun brood, zonder dat ze dit werkelijk nodig hebben.

Een kunstmatige boter, die dikwijls gedachteloos of vanuit een soort automatisme wordt meegepakt uit de schappen van de buurtsuper of de plaatselijke boter- en kaasboer.

De meeste van deze broodsmeerders kampen echter níet met een cholesterolprobleem, laat staan dat ze hiervoor medisch behandeld moeten worden. 

Toch - zónder doktersadvies! - gebruiken ze dit botermerk, Becel Pro-activ van Unilever. Let wel: een medicijn! In de jarenlange, talrijke reclames van dit botermerk op tv en radio wordt er keer op keer bij gezegd: ‘Goed voor hart en bloedvaten!’   Tot veel gebruikers zónder deze medische indictie lijkt die boodschap echter niet door te dringen.

Dus smeren duizenden er lustig op los, dag in dag uit. ’s Morgens begint het al met moeders die boterhammen met chocoladepasta of leverworst voor hun schoolgaande kinderen, onbedoeld, van een laagje met papa’s medicijn voorzien. En ook bij de lunch en soms ook het avondmaal wordt de cholesterolremmer genuttigd door gezonde mensen.  

Forse vertrekpremies voor ziekenhuisbestuurders… en?

Er blijft altijd wel wat te klagen… Een kniesoor die daarover valt, nietwaar

Vanmorgen las ik op internet (*):  “Vertrekkende bestuurders van ziekenhuizen krijgen regelmatig forse vertrekpremies mee. Vorig jaar ontvingen 13 bestuurders een afkoopsom met een totale waarde van 3,3 miljoen euro.”

De hoogste premie was voor Maarten Imkamp die bij de Gelre Ziekenhuizen in Gelderland vertrok. Dat blijkt uit een ranglijst van de grootste afkoopsommen die het artsenvakblad Medisch Contact woensdag publiceert.

Een dergelijk bericht raakt me, raakt me omdat we met z’n allen (denk ik bezig) zijn de kosten van de gezondheidszorg te beheersen. Eigen risico verhogen, premies zorgverzekering omhoog, dekking van de verzekering in de loop der tijd uitgehold om de hulp die overblijft betaalbaar te houden.  En dan dit!

Ik ken de heer Imkamp niet, het zal best een goede man zijn die met goede bedoelingen bij de Gelre ziekenhuizen aan de slag is geweest. Toch: als er in de maatschappij een bedrijf slecht draait of niet zo draait als het hoort, gaat men aanpassen. Directie en of leidinggevenden er uit (met gevulde hand?), de mensen op de werkvloer er uit (ook met gevulde hand? Kom nou, dat weet je vast wel beter!). 
Waarom moest hij dan met een forse vertrekpremie weg? Waarom vertrekken er dan in de top van ziekenhuizen (maar ook in het bedrijfsleven) toppers met gevulde handen dan wel met een rugzakje de wijde wereld in...?

Als je je werk goed doet blijf je toch, als je het werk niet goed dan vertrek je, op naar een volgende  klus / bedrijf. Hoef je toch geen ‘zakgeld’ mee?    

(*) http://www.nu.nl/binnenland/2845169/forse-vertrekpremies-ziekenhuisbestuurders.html

“PvdA wil raadsdebat over schoppende agente…”

Hebben ze in de gemeenteraad niets anders te doen?

Op internet circuleert momenteel een bericht over de schoppende agente in Rotterdam… Ze wordt niet vervolgd, omdat ze niet buiten haar boekje is gegaan. Het betreffende artiklel is te vinden op:

http://www.nu.nl/binnenland/2844399/agente-niet-vervolgd-schopincident.html?utm_source=twitter&utm_medium=socialmedia&utm_campaign=nunl_twitter

Desondanks wil Peter van Heemst, gemeenteraadslid van de PvdA in Rotterdam, een debat over de kwestie.  De zaak heeft veel emoties losgemaakt zegt hij, daarom moet er nog voor de zomer een debat komen…

Ik vraag me af wat het nut is van een dergelijk debat. Nu duidelijk gebleken is dat de agente niets strafbaars heeft gedaan, zou het Van Heemst sieren de agente nu ook publiekelijk te prijzen voor haar optreden!

In deze tijd waar het regelmatig voorkomt dat hulpverleners (politie, brandweer, ambulancepersoneel) lastig wordt gevallen door halve garen en mensen met een of ander idioot gedrag, zou een duim omhoog op de plaats zijn. Dat is wel even wat anders dan een debat!

Plaatselijk leed… of valt het mee?

In onze wijk in Apeldoorn moet af en toe nog wat aangepast worden.

We wonen in een leuke wijk die in veel opzichten gonst van activiteiten en bedrijvigheid. Om mijn woorden te staven: bezoek de website http://www.osseveld-woudhuis.nl maar eens.

Ondanks alle bedrijvigheid moet er soms nog wel wat gebeuren. Is het niet iets nieuws, dan is het wel onderhoud... Zo is, na ruggespraak en inspraak (een tijd geleden weliswaar) met de bewoners en andere belanghebbenden  en/of belangstellenden  vanmorgen begonnen met het her-/bestraten van Ravelijn.

Om dat in goede banen te leiden worden er onder andere borden en afsluithekken geplaatst. Omstreeks 07:45 uur hoorde ik geluiden die er normaliter niet zijn. Enige tijd daarna zag ik dat men een bord ging plaatsen.

Vanmiddag heb ik maar eens gekeken hoe ver men gevorderd is. Als goed burger, financieel (en moreel?) mede verantwoordelijk voor een goed verloop van het geheel doe je dat immers. Er was geen mens te bekennen, m.a.w. er was geen activiteit!

Al gauw merkte ik dat ik niet in de wieg ben gelegd voor planoloog: er zijn borden geplaatst die verwijzen naar …. via een opgebroken en deels afgesloten straat. Er gebeurt echter nog niets!  Leuk hoor: ik moet morgen mijn kleindochter van school halen maar ik zal toch eerst eens goed moeten kijken hoe ik bij de school kom. Misschien zie ik het té somber en dus verkeerd in.

‘k Heb twitterberichtjes gezonden aan de stadsdeelmanager Apeldoorn-Noord Oost en aan de politie Osseveld-Woudhuis. Wellicht kunnen laatstgenoemden het verkeer bij het uitgaan van de scholen in goede banen leiden, als het maar niet door de bagger is…

Controle op de (kleine) luchtvaart… een goede zaak!

Dat is weer eens iets anders dan controle op fietsverlichting

“Geen ernstige feiten bij controle kleine luchtvaart” zo kopte vanmorgen een melding op de website van Politie.nl. Het bericht ontving ik via Twitter.

Omdat ik (van jongsaf) geïnteresseerd ben in veel wat met luchtvaart te maken heeft viel dit bericht me uiteraard op. Meteen even gekeken: (http://www.politie.nl/klpd/nieuws/voor_de_pers/120625controlekleineluchtvaart.asp)

Ik heb de indruk dat ik met een gerust gevoel in mijn tuin naar het vliegverkeer naar en van vliegveld Teuge kan blijven kijken. Er zullen vermoedelijk geen onder-invloed-zijnde-piloten komen buurten…

Zie, wat een rijkdom…!

Dat zou mijn moeder gezegd kunnen hebben

Vorige week zaterdag waren onze kinderen met hun partners en de kleinkinderen op bezoek. Ik was die dag jarig en dat vierden we met uiteraard een hapje en een drankje. Een leuke bijkomstigheid was dat we als grootouders alle kleinkinderen zagen. Gelijktijdig gebeurt dat niet zo vaak. Apeldoorn en Den Haag is toch echt even te ver om met kinderen achter in de auto zo maar ‘even’ op bezoek te gaan. Immers, na een kwartiertje rijden: ‘Zijn we er al bijna?’ enz.

Van de gelegenheid is gebruik gemaakt om de vijf kleinkinderen samen op de foto te zetten. Toen Tiny en ik de foto’s bekeken moest ik aan mijn moeder denken. Ze zei, heel lang geleden, toen ze ’s avonds naar bed gingen en nog even bij de (op één na) slapende kinderen keken, tegen mijn vader: “zie, wat een rijkdom… dit is méér waard dan geld”.

Zo voelen Tiny en ik het ook aan. We zijn blij met onze kinderen en hun partners én met onze kleinkinderen en we voelen ons rijk! 

Wat een rijkdom, we hopen dat we daar nog heel lang van kunnen en mogen genieten.

16-06-2012:  Van links naar rechts: Anna-Giulia, Suzanne, Sophie-Carmen, Marleen en Mats.

Youtube-film inzetten als voorlichting om fraude te voorkomen..?

Dat lijkt me een goede zaak

Het is algemeen bekend dat er met uitkeringen gefraudeerd word. Het Ministerie van Sociale Zaken heeft bij monde van de staatssecretaris De Krom laten weten dat in 2011 ruim 153 miljoen aan fraudeuitkeringen is opgespoord. Gemeenten spoorden 67 miljoen op, Uitkeringsinstantie UWV en SVB resp. 64 miljoen en 22 miljoen.  

Om voorlichting over het voorkomen van fraude te geven schijnen sommige gemeenten en/of uitkeringsinstanties  over te zijn gegaan tot het maken van filmpjes. Ze zetten deze dan (via Youtube) op een gesloten intranet-systeem. Dit schijnt een proef te zijn, ik heb nog niet achterhaald waar ze getoond worden en evenmin heb ik gelezen of het effect heeft.   Goede voorlichting is echter nodig. De straffen op geconstateerde fraudegevallen zullen, als de Tweede en Eerste Kamer instemt met de plannen van de Minister,  fors hoger zijn dan in het verleden.  De gefraudeerde bedragen worden teruggevorderd (als er tenminste vermogen is), anders word er gekort op de uitkering. Daarnaast worden er fikse boetes opgelegd.

Met name bij de toekenning van bijstandsuitkeringen is de kans op fraude aanwezig.  Dit blijkt uit onder de volgende cijfers.  Bij mensen in de bijstand is vorig jaar voor in totaal 10 miljoen euro aan verzwegen vermogen, zoals huizen, in het buitenland aangetroffen. Er zijn 403 onderzoeken uitgevoerd in meer dan 50 landen naar bezit van mensen met een bijstandsuitkering. De meeste onderzoeken werden gedaan in Turkije (137), Marokko (84) en Suriname (34). In 163 gevallen is er daadwerkelijk vermogen aangetroffen.

Op internet schijnt een tijd geleden een Youtube-filmpje van een ‘inval’ bij een van fraude verdacht gezin gecirculeerd te hebben. Ik heb van alles geprobeerd om het te achterhalen, zonder succes.  

Ik neem aan dat de makers van het filmpje niet de opsporingsambtenaren zijn geweest. Misschien maken zij tijdens de invallen/bezoeken opnamen met al dan niet verborgen camera’s… op internet zetten doen ze vast niet! Van mij mag het overigens!

Xenofobie: van alle tijden en alle plaatsen..?

Is het wel zo erg als gezegd en geschreven wordt

Wat verstaan we onder het woord  Xenofobie?

Op internet zoeken levert een veelheid van informatie op. Ik noem er een aantal, zonder bronvermelding.

1) Haat of angst voor vreemdelingen of buitenlanders (voorbeeld: bestrijding van racisme en ‘xenofobie’).

2) De irreële angst voor vreemden of onbekende plaatsen. Deze angst kan al optreden voor de confrontatie met het onbekende. Hierdoor ontstaat een grote gespannenheid en verloopt het contact zeer moeizaam.

3) Fobie of angst om/voor buitenlanders, vreemdelingen.

4) Ongegronde en onberedeneerde angst voor `vreemdelingen`, met name in de vorm van racisme en rassendiscriminatie. Een belangrijke uiting van xenofobie is hate speech.

5) Angst voor het contact met vreemden.

6) Angst voor alles wat vreemd of ongewoon is.

Hoe kom ik bij het woord ‘xenofobie’?

Wel, dagelijks in de krant, op de t.v., via Twitter / Tweetdeck lees je over de angst voor met name de islam, de moslims enz. Dat deze angst niet alleen bij Geert Wilders en zijn volgelingen voor komt doch ook bij anderen in onze samenleving is inmiddels duidelijk geworden. Ook onder gelovigen en leden van de diverse  kerkgenootschappen zijn er die lijden aan deze ‘aandoening’. Is dat erg? Ik weet het niet, ik weet wel dat een ‘xenofobische’  benadering van anderen wel eens tot onjuiste conclusies kan leiden. 

Wachtwoorden gekraakt of gestolen: actie dus…!

Voorkomen is beter dan genezen

Veel websites vragen je in te loggen met een gebruikersnaam én een wachtwoord. Ook ik behoor tot de grote groep internetters die voor nagenoeg alle websites het zelfde wachtwoord gebruiken. Dat is dom, ik weet het. Ik weet ook dat je de wachtwoorden om de zoveel tijd moet veranderen. Ik weet het … en ik deed het vroeger wel maar de laatste tijd niet meer! Teveel werk… Met mij zijn er veel die dit ook zullen zeggen…, waarschijnlijk niet hardop maar toch…!  

Sinds wachtwoorden van het Social Medium Linkedin gehackt/gestolen/gekraakt/gelekt  zijn, ben ik weer voorzichtig geworden. Het kan zijn dat mijn Linkedin-wachtwoord ook gepikt is, ik weet het niet en ik zoek het ook niet uit. Ik ben begonnen mijn wachtwoorden te gaan wijzigen en niet meer steeds één vast woord te nemen.

Ik dacht handig te zijn door gebruik te maken van een of meer programma’s die wachtwoorden gaan ‘genereren' en 'versleutelen'. Er zijn er verschillende, betaalde en vrije versies, zoals KeePass, Lastpass enz. Het leverde me echter (nog) niet op wat ik wilde, reden waarom ik eerst maar weer op mijn ‘oude’ wijze bezig ben gegaan. Te zijner tijd wil ik me toch eens gaan verdiepen in het gebruik van wachtwoord-programma’s.

Voorlopig heb ik mijn wachtwoorden aangepast…! En hoe ver bent u / ben jij met het al dan niet aanpassen van de wachtwoorden?

Vakantie: niet alleen voor u/jij maar ook voor ons…!

Wij zijn er even tussenuit geweest

Zoals de lezer gemerkt zal hebben is er na 23 mei 2012 niets meer gepubliceerd.  De reden is erg simpel: mijn vrouw en ik zijn er even een weekje tussenuit geweest. Even de boog ontspannen, hoewel: hoe gespannen is de boog als je gepensioneerd bent…?  We gaan niet in discussie.

Het was voor ons heerlijk om even in een andere omgeving te zijn en om af en toe flink te luieren.
Komt een mens ook wel eens toe vind ik.

We gaan dan nu de draad maar weer oppakken, de gevolgen merkt u/je wel.