Betalen voor nieuws? Dat is toch gratis?
Het aantal abonnees van kranten schijnt af te nemen. Daardoor zullen de kranten minder inkomsten genereren. Dus gaat men op zoek naar andere mogelijkheden om toch maar aan financiële middelen te komen. Op zich is daar niets mis mee, zelfs ook wel begrijpelijk. Als ik het goed begrijp is het Nederlands Dagblad de eerste krant die de artikelen op internet tegen betaling laat lezen. Ik ben zo vrij geweest om de aankondiging letterlijk over te nemen, er van uitgaande dat er geen auteursrecht op dit artikel ligt.
Het N.D. schrijft op de website:
Betalen voor nieuws? Dat is toch gratis?
Dat zou mooi zijn, maar het is niet zo. Nieuws heeft waarde. Vanwege de inhoud. En omdat de verwerking, uitleg en duiding van het nieuws gebeurt door professionele journalisten.
Als eerste krant in Nederland heeft het Nederlands Dagblad besloten een kleine vergoeding te vragen voor artikelen die via internet worden aangeboden. Lezen via internet is nu vaak gratis. Maar de opkomst van het digitaal lezen en de investeringen die daarmee gepaard gaan, maken dat uitgevers op zoek moeten naar nieuwe verdienmodellen. Gratis is simpelweg niet vol te houden, zelfs niet met de verkoop van advertenties.
Wij bewegen ons als christelijke nieuwsorganisatie in een kleine markt. Onze redacteuren maken unieke en spraakmakende verhalen. Wij vinden dat ons nieuws en onze achtergrondverhalen, analyses en opinieartikelen de moeite waard zijn om voor te betalen.
Tot zover het artikel, wilt u meer lezen ga dan naar www.ND.nl. Hier kan ik nog melden dat de prijzen variëren: soms is een artikel gratis, voor andere artikelen moet je € 0,10 tot € 0,95 betalen. Wil je een hele dag vrij rondstruinen in de digitale krant dan kost je dat € 1,50. De betalingsmogelijkheden staan in de krant vermeld.
Ik blijf de site bezoeken en kijk wel wat ik tegenkom…. Is het na verloop van tijd niet meer interessant om gratis nieuws te krijgen, dan zijn er nog wel andere kranten.
Overigens bij andere kranten, o.a. bij Trouw, bespeur ik ook dat men niet zo vrijgevig meer is. Dat zal ongetwijfeld verband houden met auteursrechten. Bij diverse kranten moet je in principe betalen voor het overnemen van tekst… dat kan behoorlijk in de papieren lopen. Op zich heb ik daar voor wel begrip: uiteindelijk hebben de schrijvers/auteurs arbeid verricht. Of zij per geschreven artikel, per A-4 of per letter betaald worden is mij niet bekend. Ik betaal abonnementsgeld voor Trouw, en ook niet zo weinig!, om dan ook nog te betalen voor het letterlijk overnemen van artikelen gaat mij toch echt té ver!
Maar ja, dat is mijn mening en hoeft dus niet de uwe te zijn.