dinsdag 28 juni 2011

De vrijspraak van Geert Wilders…

Of: is de beer los…?

We hebben in de krant en op televisie tot vervelens toe de affaire Wilders meegemaakt. Uiteindelijk heeft de rechtbank hem vrijgesproken van belediging enz. enz. Wat zal dat voor consequenties kunnen hebben? Zal dat kunnen betekenen dat ik, als ik in een (maatschappelijk) debat of anderszins (bijvoorbeeld in een column) een groep of een partij met een bepaalde opvatting of ideologie die niet de mijne is, hard aanpak, dat ongestraft kan doen?
Dat lijkt me fantastisch want volgens de uitspraak in de zaak Wilders beledig ik de volgelingen van die opvatting of ideologie niet. Dat komt me wel goed uit, ik kan dan zoals ene Taco Kingma uit Gouda op 28 juni in Trouw schreef ‘met een gerust hart’ zeggen hoe bedreigend de PVV is voor de samenhang in onze samenleving. Immers, de PVV met Wilders voorop, zet in onfatsoenlijke, grove bewoordingen een groep Nederlanders consequent in de hoek, ze zaait haat, heeft (m.i.) nationaal-socialistische overtuigingen en last but not least heeft een partijstructuur en discipline die in sommige landen als dictatoriaal zou worden aangemerkt en door ons hier zo benoemd!
En dan grote woorden hebben over anderen...

Mars der Beschaving…

Of: weg met de kunstsubsidie!
Als je de geluiden voor de radio, de beelden op de televisie, de stukken in de krant en de uitlatingen op internet (diverse websites) leest, dan lijkt het mij dat een meerderheid van onze bevolking akkoord gaat met (forse) bezuinigingen op de gesubsidieerde kunst. Dat de kunstenaars protesteren is enerzijds begrijpelijk, anderzijds denk ik (en wellicht velen met mij) begint het me geleidelijk aan de keel uit te hangen.

Ik kon me daarom ook volledig vinden in de column van Ephimenco in Trouw van 28 juni 2011. Hij schrijft o.a. dat ook hij geïrriteerd begint te geraken van de kunstenaarsprotesten. Hij schrijft dan dat hij bij de opening van het ochtendjournaal (op 27.06/JLa) er wat opgeschoten oudere jongeren op het tv-scherm hoorde krijsen… Ze hadden ’s nachts een aantal kilometers gelopen om onze beschaving te redden… in de Mars der Beschaving. Zijn eerste reactie was toen: ‘moe­ten ze 's nachts niet slapen om op maandag­ochtend fris te gaan beeldhouwen, schilde­ren, schrijven, acteren of componeren?’ Zelf gaat hij al jaren in de nacht van zondag op maandag niet door de straten lopen maar vroeg naar bed. Hij beschouwt zich zelf als een kunstenaar die maandagmorgen om vijf uur op staat om zijn stukjes te schrijven…
Ik ga niet verder uit zijn column citeren, om problemen te voorkomen.