donderdag 14 juli 2011

Terug naar het ziekenfonds…?

Is dat wel een reële optie?

In een uitzending voor de radio hoorde ik onlangs iemand zeggen dat hij terug verlangde naar de tijd waarin het ziekenfonds er nog was. Hij vond het met de huidige ziektekostenverzekeraars maar niets: hier een eigen risico, daar een medicijn die niet meer vergoed wordt, ook een hulpmiddel dat niet meer onder de verzekering valt. De kosten stijgen op die manier drastisch terwijl daarnaast de premie ook elk jaar stijgt.
 
Toen ik daarover nog eens nadacht kon ik me wel wat voorstellen bij wat deze man zei. Ik moet bekennen dat ik soms ook wel eens met enige weemoed terug denk aan de tijd dat het ziekenfonds er was voor de ‘verplicht’ verzekerden, de bejaardenverzekering voor de 65-plussers en de particuliere verzekering voor de werknemers en bejaarden die een inkomen genoten boven de vastgestelde grens. Dat ik er met enige weemoed aan terug denk komt ook niet omdat ik zelf bijna 40 jaren in die branche werkzaam ben geweest: ik weet dat er in het verleden ook aanmerkingen waren op de hoogte van de premies, op de ‘verstrekkingen’ die naar velen meenden onvoldoende waren.

Het vergelijken van ‘toen’ met ‘nu’ is eigenlijk geen goede zaak omdat er zoveel anders is geworden. De kwaliteit van de gezondheidszorg in totaliteit is aanzienlijk verbeterd, de omvang van de zorg is beduidend toegenomen, de mogelijkheden op medisch gebied lijken (of zijn) nog onbeperkt, en ga zo maar door. Echter: aan dit alles hangt een prijskaartje. Tegenwoordig willen we ieder voor zich de best denkbare medische zorg en hulp. Pas als de nota daarvoor op de mat valt schrikken we eventjes: dat’s knap duur, nou ja, ik heb er recht op en hupsa gaat de nota naar de zorgverzekeraar (als die daar al niet rechtstreeks is ingediend). Dat we de bij ‘vroeger’ vergeleken méér-mogelijkheden met daaraan gekoppeld de kosten, zelf betalen via de premies dringt alleen aan het einde van het jaar tot ons door… we moeten beoordelen of we van ziektekostenverzekeraar willen veranderen. Naar inmiddels is gebleken maakt het qua premie niet veel meer uit waar je bent verzekerd, althans het aantal mensen dat verandert per 1 januari is niet bijster groot.

PSV en de gemeente Eindhoven…

Waar gemeenschapsgeld zoal niet voor wordt gebruikt

In de pers (radio, tv, tijdschriften) is nogal wat geschreven over de steun die de gemeente Eindhoven aan het ‘noodlijdende’ PSV. De commentaren zijn niet mis: opmerkingen als ‘diefstal van gemeenschapsgeld’, ‘diefstal ten laste van zorg en ouderenbeleid’ enz. zijn niet van de lucht. Of dit echt zo is, is niet aan mij om te beoordelen.
Ook Max Pam in Binnenlands Bestuur van 3 juni 2011 zegt het er zijne van. Een columnist kan zonder al te veel problemen nog al wat zeggen. Blijft natuurlijk wel over de ‘boodschap’ die hij/zij geeft. In zijn column merkt Max Pam onder meer op dat je altijd hoort dat de salarissen van de spelers drastisch omlaag moeten. Hij meldt dat een bankzitter al meer dan een ton en een spits al gauw zo’n € 360.000 euro verdient…
Ik ken de bedragen over 2011 niet: over 2010 waren er voetballers die een veelvoud van dit laatste bedrag ontvingen. Ga maar eens op Google zoeken (Type in: wat verdienen de Nederlandse voetballers per jaar en per dag). Je schrikt er van! Natuurlijk, niet elke voetballer verdient zo veel, maar toch…
Als ik dit zo bekijk kunnen de salarissen van de voetballers best wat naar beneden… dat zal er voor zorgen dat de kosten voor de clubs ook dalen waardoor de exploitatiekosten gunstig worden beïnvloed. De kans dat men als club dan het handje moet ophouden zal daardoor klein worden… Of niet?
Ik zelf merk op dat men momenteel kritisch is op Griekenland en de financiële steun die de EU-landen geven. Sommigen roepen moord en brand! Gek dat je weinig mensen hoort over de steun aan met name de voetbalclubs… !

Het artikel in Binnenlands Bestuur beveel ik van harte aan. Het is te vinden via deze link:
http://www.binnenlandsbestuur.nl/vakgebieden/welzijn-zorg/psv.1225858.lynkx

Hoogleraar wordt predikant...

Roeping! 

De 38 jarige Groninger hoogleraar arbeidsrecht Mr. Wijnand Zondag legt zijn hoogleraarsfunctie neer en gaat de opleiding tot predikant volgen. Hij beëindigt zijn eigen bedrijf en geeft zijn nevenfuncties op.
In mijn blog op 3 juni j.l. ("Niet meer dan drie...?") schreef ik hierover al iets; de heer Zondag is dus een van de genoemde predikanten in opleiding. In een artikel op de website van het Nederlands Dagblad op 30 mei j.l. lichtte de heer Zondag zijn overstap toe.

De predikant-in-opleiding liet weten dat hij de keus "na veel strijd" bewust heeft gemaakt. Hij zal in zijn nieuw beroep de jurisprudentie wel blijven volgen, al zal dat niet meer zo intensief zijn. Hij denkt dat hij zijn kennis van arbeidsrecht en juridische zaken in zijn nieuw beroep ook kan toepassen.

Mr. Wijnand Zondag was een van de top-juristen op het terrein van het arbeidsrecht; hij was medepalend voor de koers die nu op dit gebied in Nederland wordt gevolgd. 


(Bron: o.a. de website Mr-Online.nl)