Wie liegt er eigenlijk...?

Een volgende keer de andere kant op kijken?

De kop van het kleine artikel in een krant loog er niet om: "Motoragent liegt over moordaanslag". Gemeld werd dat het gerechtshof in Amsterdam vier verdachten van een poging tot moord op een motoragent voorlopig heeft vrijgelaten. De rechters vermoeden dat de motoragent onder ede heeft gelogen. De agent verklaarde dat ze hem meerdere keren hebben geprobeerd dood te rijden toen hij de verdachten achtervolgde. De auto reed veel te hard en de inzittenden hadden vermoedelijk te maken met criminele activiteiten. Wat er gelogen is door de agent staat niet in de krant... ik vermoed dat ze (de verdachten), al dan niet met behulp van een advocaat, alles of in elk geval veel van het ten laste gelegde hebben ontkend. Voor de agent erg sneu, de rechters konden toen waarschijnlijk niet anders dan de verdachten in afwachting van een nieuw onderzoek door de rijksrecherche vrij te laten. De verdachten waren ieder tot vijf jaar celstraf  veroordeeld. Als ik dit zo lees dan vraag ik me wel eens af wat er toch aan de hand is in ons land. Zou een agent die een dergelijk voorval heeft meegemaakt, gaan liegen? Een beetje handige advocaat slaagt er redelijk snel in twijfel te zaaien, misschien is dat ook in deze zaak het geval geweest.

Ik ben wat verder gaan zoeken en toen kwam ik ergens anders, deze tekst tegen:

De motoragent heeft beweerd dat de verdachten Nadir A.T. (24), Fouad G. (33), Mohamed R. (32) en Zaki R. (31) herhaaldelijk hebben geprobeerd hem dood te rijden en zich daarom schuldig hebben gemaakt aan poging tot doodslag. Als reactie hierop loste de agent drie schoten. Voor die bewering van de agent is echter geen bewijs.  De vier verdachten overschreden de maximaal toegestane snelheid op de snelweg en zouden hebben geprobeerd de motoragent af te schudden door voorwerpen naar hem te gooien. Ook hadden ze bijna 194 kilo gestolen hasj bij zich.

215 km/u

Twee getuigen zagen de verdachten 11 oktober vorig jaar met bivakmutsen over hun hoofd dozen in een Audi laden in Amsterdam-Oost en brachten de politie hiervan op de hoogte. Kort daarna werd de sportwagen op de A2 richting Utrecht gesignaleerd, waar hij met een snelheid van 215 kilometer per uur voorbij scheurde. In een woonwijk in Utrecht reden de verdachten zich vast. De agent beweert dat hij ze heeft achtervolgd en de rijbaan heeft geblokkeerd zodat ze niet meer wegkonden. Vervolgens begonnen de vier op hem in te rijden.

Wat een verdrietig begin…

Pa en/of ma hebben vast niet goed geluisterd of niet goed gelezen!

Vanmorgen zijn de basis-scholen in Midden-Nederland weer begonnen, zo ook bij ons…

Kinderen moeten wennen aan een nieuwe juf of meester, misschien ook wel aan nieuwe klasgenootjes. Wat is er dan leuker (en misschien ook wel effectiever) om dat door middel van een uitstapje te doen. Om half acht vanmorgen kwam een touringcar aangereden, een of meer juffen stapten in en ook kinderen namen plaats. Om kwart voor acht, de bus stond tegenover ons huis te wachten, stapten nog een tweetal kinderen in: de ouders waren vast niet te vroeg want de kinderen werden snel naar binnen geloodst. De bus bleef nog wachten…  Na een tijdje, het zal toen ongeveer tien voor acht zijn geweest, vertrok de bus met de jeugd. Ik weet de tijd aardig goed te schatten, want even later kwam de stadsbus nl.!

Even daarna verscheen een moeder met een jongetje achter op de fiets… ze stapte af bij de bushalte en keek op haar horloge. Ze bleef wachten en keek regelmatig op de horloge, ze keek in alle richtingen, waarschijnlijk om te zien of er niet ook nog andere kinderen zouden komen… Het jongetje keek zijn moeder aan, misschien vroeg hij wat of zei hij wat.. ik weet het niet. Moeder werd ongemakkelijk, met driftige passen liep ze naar de hoek van de straat: vast om te zien of daar nog kinderen aan zouden komen… Ik wilde eigenlijk wel naar haar roepen dat de bus al vertrokken was, dat ze beter even naar de school kon lopen (pakweg een 50 meter verder op) om informatie te vragen, ik deed het niet want waar bemoeide ik me eigenlijk mee?! Toen: moeder nam een besluit en wees het jongetje achter op de fiets te gaan zitten en hupsake, daar gingen ze met een spurt weg! Het jongetje keek achterom naar de school… Misschien dacht ie wel aan de klasgenootjes die hij nu niet voor het eerst zou ontmoeten. Misschien had hij zich er wel heel erg verheugd op het ontmoetingsuitstapje, wie zal het zeggen? Hij zat wat ineengedoken achter op de fiets, vast niet omdat hij blij was té laat voor de bus te zijn en daardoor eigenlijk al een beetje buiten gesloten te zijn..

Ik begrijp nu ook wel dat de moeder niet even bij de school ging informeren: het is immers niet leuk toe te moeten geven dat je of niet goed geluisterd hebt of niet goed gelezen hebt! Ik heb vandaag een paar keer aan het jongetje gedacht: wat zou hij zijn moeder hebben gezegd of gevraagd, zou hij gehuild hebben of gestampvoet hebben?  Wie zal het zeggen.  Ik vond het voor hem een verdrietig begin van deze eerste schooldag!