MetElkaarVoorGambia.nl heeft een update geplaatst…

Via deze site is te volgen wat Wim en Annie Berghuis in Gambia doen

Wij ondersteunen het project “Met Elkaar voor Gambia” door jaarlijks een gift te geven. Daarnaast geven we aan dit project ook aandacht in o.a. dit weblog. Er is zojuist een update van de informatie geweest, reden om meteen te gaan kijken.

Voor belangstellenden heb ik een schermafdruk gemaakt.

Wilt u meer informatie of meer lezen over het werk van Wim en Annie Berghuis: dit is de link naar de website  www.metelkaarvoorgambia.nl

 

Bloesempasen, Granaatappelpasen… ken je deze benamingen?

Wanner vallen Pasen, Pinksteren en Hemelvaart in een bepaald jaar

Gisteren ontving ik van Egbert Zijlema een interessante mail, ik ben zo vrij om er een stukje uit te lichten:

Ook geïnteresseerd? Klik op de link: www.egbertzijlema.nl

Wil je meer en leuke en of wetenswaardigheden zien en of lezen: wandel rond op DE ROTONDE.

Apeldoorn heeft nieuw college van Wethouders, de nieuwe burgemeester komt zo…!

En wat kunnen we nu verwachten?

In Apeldoorn is het begrip “Grondzaken” een hot-item. Zo tussen de 150 en 200 miljoen euro’s zijn door een m.i. onjuist beleid en een onvoldoende informatie aan de gemeenteraad in de rook opgegaan… Het is niet zinvol om hier te herhalen hoe dit kon gebeuren, de kranten en de andere media hebben hierover al genoeg gezegd en geschreven. Dat het niet alleen de wethouders zijn die misgekleund hebben is duidelijk: ook de gemeenteraad heeft m.i. onvoldoende toezicht gehouden en heeft daarom ook boter op het hoofd.  

Tekenradar.nl is van start gegaan en waarschuwt voor hoge concentratie teken!

De kans op een tekenbeet is weer toegenomen

De Wageningen Universiteit (WUR) en het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) hebben vandaag de website Tekenradar.nl. geplaatst. Het is een internetpagina waarop een tiendaagse verwachting van de tekenactiviteit is te vinden.

Zie de schermafdruk hierna.

28-03-2012.   www.tekenradar.nl

Ik heb de site bezocht en vond alles wat er te lezen is zo belangrijk dat ik de site hier noem. Het schijnt dat in Noord-Nederland nog geen teken-concentratie is!

‘Speech-jammer’, misschien wel genomineerd voor de uitvinding van het jaar…!

Een uitkomst voor tv-debatten, niet voor de deelnemers

Ergert u zich ook zo aan de deelnemers aan tv-debatten die een ander niet laten uitspreken? Het lijkt of het zo hoort, of het niet anders kan!

Mij werd van kinds af aan geleerd dat je een ander, wie dat ook mocht zijn, altijd moest laten uit praten en niet in de rede vallen. Dat was en is onfatsoenlijk. Als je echter naar bv. NOS Studio-Sport met Jan Mulder c.s. kijkt of naar Pauw en Witteman, dan druipt daar naar mijn mening het onfatsoen van af. Zo zijn er wellicht nog meer programma’s te noemen.

Om aan het geroep en gepraat door-elkaar (en daarom door de luisteraars/kijkers nauwelijks nog te volgen) een einde te maken is er naar het schijnt een oplossing voor handen: de ‘speechjammer’.

Op Tweakers.net van 4 maart jl. werd hierover een artikel geschreven; lezenswaardig!

De link is: http://tweakers.net/nieuws/80438/speech-jamming-gun-legt-stilte-op.html

Aan zowel NOS Studio Sport als aan VARA Pauw en Witteman heb ik deze link gestuurd. Ik hoop dat zij dit apparaat ook gaan aanschaffen, tot heil van de kijkers/luisteraars!

Groningen galmt in Damster Nicolaikerk…

Het zal wel vernieuwend zijn, het is (nog) niet mijn keuze

Op de website van RTV Noord werd onder bovenstaande kop gemeld dat er in het afgelopen weekend een muziekproject van componist Merlijn Twaalfhoven werd uitgevoerd. Meer dan 150 amateurzangers deden er aan mee.

Het is nieuw, wat ik hoorde kon mij nog niet bekoren… Toch is het goed dat vernieuwing ook in de muziek plaats vindt, je kunt niet altijd bij het oude blijven staan nietwaar...

Oordeel echter zelf: http://www.rtvnoord.nl/artikel/artikel.asp?p=108641

Nu ook nog “Kattenbelasting” in te voeren…? Ja, liever vandaag dan morgen!

Het zou wel eens een goede oplossing kunnen zijn: van mij mag het!

Er zijn wat reacties gekomen op mijn column “Hondenbelasting en boetes….” van 19 maart jl. Men was het roerend met mij eens dat hondenpoep op straat enz. een hele grote ergernis is. Echter: evenals in Berkelland (zie de link in mijn column) het geval was, kwamen er nu ook ‘aanvullende’ klachten (zo noem ik het maar even). Ik moet me niet beperken tot alleen hondenpoep, neen: ik moet ook kattenpoep noemen!

Een grote ergernis is kattenstront, met name die in de tuinen van anderen wordt gedeponeerd. Ik moest degene die me dit vertelde gelijk geven. Ook wij hebben daar ervaring mee, in het verleden én in het heden.

Een mevrouw uit Eibergen (zie de link op 19 maart) schreef letterlijk: “…. wel jammer dat het alleen over hondenstront gaat. Wat dacht je van al die vreselijke kattenstront… Plus alle dode vogeltjes die katten laten slingeren als ze er weer eens een gevangen hebben.  Conclusie: hondenpoep opruimen en mensen met katten ook de stront opruimen en de kat of binnen houden of aangelijnd.”

Hondenbelasting en boetes voor niet opruimen hondepoep omhoog…?

Van mij mag het, de boetes het liefst met 500%!

Soms met tegenzin loop ik dagelijks mijn ommetje in de wijk. Niet omdat ik het niet graag doe, oh nee! Beweging is goed zegt én de huisarts én de cardiologe én ik verbeeld me dat het ook goed is! Dus probeer ik elke dag een half uur te lopen.

Helaas is dat half-uurtje-wandelen bijna dagelijks op ‘spitsroeden-lopen’ geworden. Wat wil het geval: loop ik op het trottoir aan de Woudhuizerallee dan moet je laveren tussen de hondekeutels door. Het maakt niet uit in welk deel van de allee je loopt! Ga je wandelen aan de Zuthensestraat dan gaat het nu nog net: je ziet wel hondepoep liggen, meer dan een paar maanden geleden, het kan er nog mee door... Ook in het Kasteel is het uitkijken geblazen! En zo kun je nog wel even doorgaan: nagenoeg in elke straat of laan ligt er van die er van die vieze troep.

In de vergadering van de Wijkraad Osseveld-Woudhuis (Apeldoorn) op 8 maart jl. sprak ik hierover met een BOA, dat is een Buitengewone opsporingsambtenaar van de gemeente. Hij en de collega’s houden o.a. toezicht op mensen die “de hondenuitwerpselen niet opruimen”. Een nobel streven, uiteraard. Dat ik ze in onze wijk nooit zie kan aan mij liggen… wat ik wel zie is dat het aantal mensen (mannen én vrouwen) dat hun hond laat poepen op plaatsen waar dat niet mag, toeneemt. Soms hebben ze kleine hondjes met een klein hoopje poep, soms hebben ze ook grote honden (soms de grootte van een kalf!) en een hoop dat die deponeren! En wat dan het ergste is: de bazen/bazinnen staan er bij, kijken er naar en kijken dan laconiek de andere kant op… en lopen weg met de hond, de poep achterlatend!!! Aso-gedrag noem ik dat!

Refoblogster is weer begonnen…

Teunie is er uit… ze blogt weer…

 

Op 16 februari schreef ik over Teunie Luijk met de kop "Succesvol refo-blogster terug naar het aanrecht". Zij ging mede op grond van een opmerking van iemand die haar dierbaar was tijdelijk stoppen. Ik, en met mij honderden ‘volgers’ betreurden haar stop. Na een maand zou ze beslissen wat ze in de toekomst zou gaan doen…

Inmiddels is Teunie weer begonnen te bloggen! Ze schrijft weer, tot groot genoegen van velen, waar ik mij ook toe reken.

Heel informerend is wat Teunie letterlijk schrijft:

 

 

Op 16 februari besloot ik mijn 'stukje' met een opmerking die me niet door iedereen in dank is afgenomen. Ik schreef letterlijk: "....mag Teunie niet haar gaven en talenten gebruiken en er plezier aan hebben omdat er schijnbaar nog steeds mensen zijn die geloven of denken dat het enige recht dat een vrouw heeft het aanrecht is…”?. Nu wil ik afsluiten met een bijna copie van wat ik toen schreef: 

 

Teunie mag haar gaven en talenten gebruiken en er plezier aan hebben ondanks dat er schijnbaar nog steeds mensen zijn die geloven of denken dat het enige recht dat een vrouw heeft het aanrecht is…! 

(Teunie's weblog lezen: ga naar www.eenvoudigleven.blogspot.com)

Wij zijn weer opa en oma geworden…!

Na vier kleindochters nu een kleinzoon

Op 10 maart jl., (om 23:27 uur volgens zoon René), is Mats Christian geboren in het Bronovo-ziekenhuis te Den Haag. We wisten dat het niet lang meer zou duren, echter dat het zo vlug zou komen…

We waren ’s middags in Groningen om met een grote vriendengroep de 70e verjaardag van een vriendin met o.a. een hapje en drankje te vieren. Er was bij ons aanvankelijk twijfel om te gaan: de geboorte was verwacht op 7 maart, het zou dus eigenlijk elk moment kunnen gebeuren! Onze zoon had regelmatig sms-overleg met zijn moeder: ’t is niet te zeggen wanneer hij komt… Wij dus op naar Groningen, mobieltje ‘aan’ en regelmatig even kijken. Geen nieuws!

Om acht uur ’s avonds waren we weer terug in Apeldoorn. De rest van de avond maar wat praten, lezen en t.v. gekeken.

Totdat, nou ja… we wisten inmiddels dat schoondochter Saskia en zoon René in het ziekenhuis waren: we bleven op en waren best gespannen. Totdat zoon ons belde en vertelde dat we weer oma en opa waren geworden, nu van een kleinzoon.

We zijn toen maar gaan slapen, ook al ging dat wel anders dan normaal. Heel wat gedachten gingen door ons heen. We waren blij dat de zwangerschap geëindigd was met een vlotte geboorte. Met onze kinderen zijn we blij en dankbaar met de geboorte van onze eerste kleinzoon.

Zondag 11 maart zijn we uiteraard naar Den Haag gegaan. Saskia en René met Mats Christian waren in de loop van de morgen vanuit het ziekenhuis naar huis vertrokken. Daar hebben wij het nieuwste familielid bewonderd enz.; de beide zussen waren ook blij met hun broertje. Naderhand kwamen ook andere familieleden uit Apeldoorn en Den Haag acte de presance geven…

’s Avonds, weer thuis hebben we nog heel wat nagepraat, dat zal duidelijk zijn. Met een blij gevoel zijn we gaan slapen!

11-03-2012    Grootvader en kleinzoon

Nederland schoon… Opruimen zwerfvuil zinvol?

Scholen helpen bij het opruimen van zwerfvuil

Op 5 maart j.l. ontving ik een twitter-bericht dat me deugd deed: Ook scholen in (mijn wijk in?) Apeldoorn doen de volgende week mee aan het opruimen van zwerfvuil. Het bericht heeft me gisteren en ook vandaag weer bezig gehouden. Twee vragen komen steeds weer bij mij naar voren: ‘hoe ontstaat zwerfvuil?’ én ‘wat kun je doen om zwerfvuil te voorkomen?’.    

Ik ben even gaan zoeken op het internet, het resultaat kun je zien op de website  http://www.nederlandschoon.nl/zwerfafval

Opvallend vond ik het dat jongeren tussen 18 en 25 als grootste vervuilers worden genoemd.  Echter: 18% van de zwerfvervuilers is 50 jaar of ouder…

Ik hoop dat de scholen die mee doen aan de opruimactie vooraf ook aandacht zullen schenken aan mijn twee vragen. Misschien dat de kinderen dan thuis hun broers/zussen én hun ouders duidelijk kunnen maken dat het zo maar op straat of weg gooien van afval niet hoort.

Mijn verwachting is dat we één dag een schone wijk hebben…

Scheepsbouw en tewaterlatingen…

Een fascinerend iets.

Ik ben geboren en getogen in de provincie Groningen. De provincie van klei en ‘stugge mensen’ (zoals sommige niet-Groningers zeggen), ook de provincie met de vele mooie borgen en kostbare kerkorgels. Maar ook de provincie waar vroeger én nu nog steeds schepen worden gebouwd.

Uit mijn jeugd weet ik me nog te herinneren dat we op gezette tijden gingen kijken bij Scheepswerf Apol in Wirdum (ja,ja, komt het u iets bekend voor: Thomas Rosenboom schreef hierover een roman, de scheepswerf heet bij hem Bepol) of bij de Scheepswerf Doornbos c.s. in Tjamsweer (bij Appingedam).  Later, toen we wat verder konden fietsen, gingen we ook regelmatig kijken bij de scheepswerven aan het Winschoterdiep in Hoogezand, Martenshoek. Er was dan een (zijwaartse) tewaterlating van een gebouwd schip dan wel van het casco van een nog verder af te bouwen schip.

Als toeschouwer was het de kunst om zo dicht mogelijk bij de werf te komen. Helemaal gaaf was het als je op de weg tegenover het schip op de helling stond, al liep je dan een vlotte kans dat je voeten niet droog bleven… Het was altijd spannend of de tewaterlating goed ging. Bijna steeds was dat het geval, al herinner ik me eens dat het niet goed ging. Eén deel van het schip bleef op de helling steken, het andere kwam in het water terecht… Hoe dat toen verder is gegaan weet ik niet meer.  

Ik moest hieraan denken toen ik vandaag van een vriend een link naar een YouTybe filmpje kreeg gemaild. Het ging over de tewaterlating op  2 maart j.l. van de U.A.L. bij scheepswerf Bodewes te Hoogezand. Spectaculaire beelden! Ik heb de link van hem en van nog een ander filmpje hieronder vermeld:

http://www.youtube.com/watch?v=cXgI1hLMyJg&feature=youtube_gdata_player

https://www.youtube.com/watch?v=4yUiMVa2ia0&feature=related

Als je geïnteresseerd bent: er zijn meer filmpjes…

Persoonlijk vind ik het nog steeds een fantastisch gezicht! Het doet me echt weer aan vroeger denken.

Even een berichtje sturen... kan dat?

In overleg kan veel, ik probeer het.

Een lezer van mijn blog vroeg me of het mogelijk zou zijn om hem een seintje te geven als ik weer iets had toegevoegd… De aap kwam al gauw uit de mouw, echter anders dan ik had verwacht! “Als jij nu elke dag iets schrijft, weet ik dat ik een paar keer per week moet gaan kijken.”  Ik voelde het meteen: omdat ik niet elke dag schrijf (soms is er geen onderwerp, soms is er geen tijd…), lag het min of meer aan mij dat hij niet regelmatig mijn blog las! Het kwam er bij hem niet van om elke dag even te kijken of ik iets had geschreven… Nou ja, toch ook wel weer te begrijpen.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat de bovenstaande vraag van de lezer niet zo vreemd is. Regelmatig krijg ik een mailtje als een van de collega-bloggers iets heeft toegevoegd aan zijn of haar blog. Voor mij is dat dus een teken om even te kijken, te lezen en al dan niet te reageren. Een andere blogger (een huisarts in ruste in het westen van het land bleek later) zond elke vrijdagavond een e-mail als hij in die week iets had gepubliceerd. Tot dat er een aantal weken achter elkaar geen mails meer kwamen… Het bleek toen dat hij niet meer kón schrijven en zijn nabestaanden wisten niet af van zijn gewoonte!

Ik heb me voorgenomen om vrijdag of zaterdag een mail te zenden als teken dat ik in die week iets aan het blog heb toegevoegd.  Als u/jij (nog) geen emailbericht ontvangt, dan is uw/je email-adres niet in mijn lijst opgenomen. Stuur een email aan het adres: jaapzegt@admilan.nl  en ik voeg het toe.

Eventuele op- of aanmerkingen kunnen ook dit email-adres worden gezonden.

Als u/jij geen e-mailbericht meer wilt ontvangen: stuur een e-mail aan het adres: stopjaapzegt@admilan.nl en ik verwijder het adres uit de lijst.

Als naderhand blijkt  dat dit systeem niet werkt dan wel te veel administratieve belasting vormt, dan zal ik dat laten weten.

Vooroordelen: Je moet er voorzichtig mee zijn…

Wie past zich bij de ander aan of omgekeerd

Niet zo lang geleden liep ik in een van de winkelstraten van Apeldoorn. Het had evengoed ergens anders kunnen zijn, bijvoorbeeld in Groningen. Het was, schat ik,  ongeveer half twaalf ’s morgens. Veel mensen op de been, sommigen aan het winkelen, anderen lopen meer of minder gehaast naar, ja waarheen eigenlijk?  De mensen om me heen zijn deels blank, deels gekleurd (en ik bedoel dit beslist niet negatief), een mengelmoes dus.

Op een zekere plaats zie ik een groep jonge mensen staan te praten, roken, lachen en wat dollen. Het zijn jonge mensen van wie ik de leeftijd niet kan schatten, dat ligt natuurlijk aan mij. Toch doe ik een gok: ik denk dat ze tussen de 15 en 20, misschien 25 jaar zijn…  Het komt me in eens heel vreemd voor: zijn dit nu jongeren die of normaliter naar school behoren te gaan of aan het werk behoren te zijn? Zo op het gezicht zie ik niemand die een schooltas bij zich heeft… ook zie ik niet iets wat lijkt op werkkleding. Dus: het zijn jonge mensen die hun vertier op straat vinden… Mij bekruipt dan een vreemd gevoel. Zouden deze jongeren het prettig vinden om op straat te zijn in plaats van in een schoolbank of in een fabriek of kantoor? Ze beschikken naar wat ik zie over geld, want ze roken en er zijn die juist iets warms bij de V en D (?) opgehaald hebben en zo als het lijkt heerlijk staan te smikkelen. Waarschijnlijk hebben ze een uitkering, immers als je niet werkt krijg je geld van de gemeente c.q. de gemeenschap. Daar kun je rookwaar en hap-snap-vette-eetwaar voor kopen, zonder geld lukt dat niet!

Dan in eens begin ik me te realiseren dat ik wel heel vreemd bezig ben. Ik ben me een oordeel aan het vormen over een aantal jonge mensen die ik op straat zie. Jonge mensen die in mijn beleving daar niet horen, die bezig moeten zijn met hun opleiding of hun baan. Op die manier kunnen ze bijdragen aan onze gemeenschap in plaats van te teren op onze gemeenschap. Ik ben een oordeel aan het vormen zonder met deze jonge mensen te hebben gesproken. Ik doe dat, ik die een ander vaak heb voorgehouden nooit zonder de achtergronden te kennen een oordeel over iets of iemand te vellen. Dan bedenk ik me dat ik niet de enige ben die dit doet. Het is weliswaar een schrale troost, maar het is er. Immers, dag in dag uit hebben we oordelen en vooroordelen over anderen. Mij aansprekende voorbeelden zijn de vooroordelen over anderen zoals die door b.v. sommigen van de PVV van Geert Wilders gebezigd worden. En toch, inwendig zijn we het soms ook wel wat met die vooroordelen eens. Je kunt er hele discussies aan wijden, maar lost het iets op?

En toen, ja toen moest ik denken aan een column van Jantine J. de Boer in ‘Perspectief ‘ van 11 november 2011.  Behartigenswaardige woorden,  leest u zelf maar:   

Ben van Hasselt, een joodse onderwijzer die terug kwam om Nederland te bevrijden…

Een oud-Damster van wie de meeste familieleden werden vermoord

Van mijn vriend Egbert Zijlema, gepensioneerd journalist van het Nieuwsblad van het Noorden (nu: Dagblad van het Noorden) ontving ik een e-mail. De inhoud ervan heb ik hieronder grotendeels weergegeven.

Beste Damsters en oud-Damsters,

In deze Nieuwsbrief vraag ik aandacht voor een boek dat vandaag is verschenen bij uitgeverij Profiel in Bedum. Het gaat over de in 1994 overleden oud-Damster Ben van Hasselt, een joodse onderwijzer die naar Engeland vluchtte toen de Duitsers in mei 1940 ons land binnenvielen en bezetten. De jonge Van Hasselt ging in militaire dienst, schopte het tot officier en hielp in 1944/1945 mee zijn vaderland te bevrijden. Wel zijn vaderland, maar helaas niet zijn in Nederland achtergebleven familieleden. Die waren, zo ontdekte de geschokte Van Hasselt, vrijwel allemaal vermoord door de bezetter.

Een indrukwekkend relaas, opgeschreven door Van Hasselts zoon, communicatieadviseur Ron van Hasselt (64). Die was zo vriendelijk ook een korte samenvatting te schrijven voor Damster Kraant. Zie: http://www.damsterkraant.nl/oorlog.html
Met vriendelijke groet,
EGBERT ZIJLEMA

Het zal duidelijk zijn dat ik de hierboven genoemde website graag aanbeveel.

En als u / jij dan toch op de website van Egbert Zijlema bent: een aanrader is ook zijn weblog: http://weblog.egbertzijlema.nl.
Van harte aanbevolen.

Nederlander in Spanje veroordeeld voor hasjsmokkel…

Eigen schuld, dikke bult

In een artikel op NU.nl lees ik dat een Nederlander in Spanje is veroordeeld tot 3,5 jaar cel en vier miljoen euro boete voor de smokkel van twee ton hasj.De man werd op 15 januari op een tien meter lange boot voor de kust in Zuid-Spanje aangehouden. De drugs die de douane en de politie op de boot vonden waren bestemd voor Ibiza; het was bijna tweeduizend kilo hasj.

Zelf lezen: http://www.nu.nl/binnenland/2753881/nederlander-in-spanje-veroordeeld-hasjsmokkel.html

Ik heb geen medelijden met deze Nederlander, evenmin met de andere (ruim 200) Nederlanders die, volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken, in Spanje vast zitten voor een drugsdelict. Eigen schuld, dikke bult. Maar ook: hoeveel ellende brengt het gebruik van drugs mee en als je willens en wetens mee helpt met het verspreiden van die troep ben je indirect of direct schuldig aan die ellende. Ze hebben wat op hun geweten! Daar kunnen ze in de Spaanse cel over nadenken...

Het opvallende aan dit bericht vond ik wel dat op 15 januari de man werd opgepakt, het is nu 2 maart, anderhalve maand later. En nu al veroordeeld! Moet je in Nederland kijken: daar zal de veroordeling schat ik een jaar na aanhouding zijn. Werken onze rechters zo langzaam of zijn de Spaanse rechters wat ‘korter door de bocht’? 

Apeldoornse grijpt oplichter in de kraag…

‘k Heb het al vaker gezegd: onderschat het vrouwelijk geslacht niet

Je hebt soms zo van die berichten op internet of in de krant die je aanspreken…  Zo ook vanmorgen: via internet lees ik dat een Apeldoornse een oplichter in de kraag heeft gegrepen… Ik stelde me voor hoe dat zou zijn geweest en dus las ik het artikel in De Stentor (http://www.destentor.nl/regio/apeldoorn//10574157/Apeldoornse-grijpt-oplichter-in-de-kraag.ece).

Het kan dus wel: niet ingaan op babbeltrucjes van vreemden of doen zoals deze Apeldoornse!