‘Wet is wet’ dat is niet het zelfde als ‘bevel is bevel’
Er is nog al wat te doen over de zogenaamde ‘weigerambtenaar’. Concreet komt het in mijn visie er op neer dat een trouwambtenaar het werk waarvoor hij zich beschikbaar heeft gesteld, moet uitvoeren als hem daarom gevraagd wordt. Hij is een werknemer van de gemeente en dus moet hij de gemeentelijke taken die overeen zijn gekomen uitvoeren.
De nadruk ligt voor mij bij de arbeidsovereenkomst die er is. Als de taak die uitgevoerd moet worden conform de inhoud van de overeenkomst is, dan is het voor mij duidelijk: uitvoeren, klaar! Als die taak is het sluiten van een huwelijk, wel, dan doet hij dat! Het maakt in mijn ogen dan ook niet uit of er is sprake is van een homo-huwelijk of soortgelijk of een huwelijk van man en vrouw. Dat een ambtenaar geen voorstander is van het huwelijk tussen man en man of vrouw en vrouw is zijn goed recht. Dat hij op godsdienstige gronden meent dat een huwelijk tussen deze groepen niet kan, is ook zijn zaak maar dat kan hij niet bindend en of dwingend opleggen aan anderen! Dat hij (of anderen) hier dan de uitdrukking ‘gewetensbezwaar’ aan verbind gaat mij wel wat ver…
Ik denk dat de zaak zoals die nu is geworden op de spits werd gebracht door enerzijds de (aangenomen) motie van o.a. Groen Links (‘weigerambtenarenen ontslaan’) en anderzijds door de ‘trouwambtenaren’ zelf.
Voor mij komt hier ook nog bij dat, meen ik, een (trouw-)ambtenaar alvorens een aanstelling te krijgen op de hoogte wordt gesteld van wat voor alle ambtenaren geldt: alle burgers zijn voor de overheid gelijk en moeten in gelijke gevallen dus ook gelijk worden behandeld… Uitzonderingen zijn niet mogelijk, dat men er naderhand de aanduiding “gewetensbezwaar” bij haalt gaat mij wel erg ver en raakt voor mijn gevoel kant noch wal. Als dat al zo is, wel dan neem je die functie toch niet! Dat deze “gewetensbezwaren” worden gekoppeld aan een geloofsvisie of aan een bepaalde kijk op het huwelijk staat een ieder vrij. Echter: ik hoef niet zo te denken, ik kan op grond van wat ik geloof in een dergelijke situatie geen enkel gewetensbezwaar vinden. Daarbij komt ook nog dat ik me niet kan voorstellen dat een echtpaar (man-man of vrouw-vrouw) getrouwd zou willen worden door een ambtenaar die grote bezwaren zou hebben tegen een homo-huwelijk! Blijft de vraag over: waar hebben we het hier dan over?
