dinsdag 11 oktober 2011

Eindelijk weer tijd om iets op te pakken…

Opsparen / bewaren tot ‘later’ levert echt geen tijdwinst op
 
Soms zit iets tegen… en dan kost het tijd om het uit te zoeken. Dat is me de laatste weken een aantal keren duidelijk geworden.

Sinds ik met een aantal activiteiten ben gestopt, is er tijd beschikbaar gekomen om zaken die in het verleden bleven liggen wegens ‘tijdnood’ (of misschien ook wel eens ‘geen zin’) weer op te pakken. Zo heb ik in het verleden veel gefilmd: in 1972 begon ik er mee en tot op heden doe ik het nog steeds. De ontwikkeling van tapes voor 8 mm via super 8 en Hi-8 enz. (inclusief het schuren en plakken van de tapes en het doorbranden van de banden als de filmprojector haperde...) heb ik meegemaakt, nu neem ik digitaal op, doch eigenlijk moet ik overstappen op full hd of hoe de nieuwste standaard ook mag heten. Ik heb besloten dat niet te doen en geleidelijk aan te stoppen met filmen. Het gaat me wel wat aan het hart, de beelden in full hd zijn zoveel mooier al weer dan in mijn digitale versie…. Maar om nu weer over te schakelen kost me de nodige euro’s, dat heb ik er niet meer voor over. Om maar niet te praten over de tijd die het filmen direct en indirect kost.

Waren de kinderen vroeger het onderwerp van het filmen, de laatste jaren waren dat de kleinkinderen. Ook  vakanties leverden mooie opnamen op: of dat nu verre landen zoals bv. Thailand, Canada, Zuid-Afrika of de diverse landen in Europa waren of wel de vakanties in het eigen land, overal was en is het mooi! Als we de dvd’s met de beelden van toen weer zien komt er een gevoel van heimwee én ook het besef dat we inmiddels wat ouder zijn geworden.

Van de kleinkinderen heb ik vanaf hun geboorte filmopnamen gemaakt, met als uitgangspunt dat wij grootouder zijn en de kleinkinderen soms heel anders zien en beleven dan de ouders dat doen. Dat is in de filmbeelden ook te zien…  Alle kleinkinderen hebben afgelopen weekend de opnamen die ik maakte op dvd’s gekregen.  Uiteraard heb ik een kopie van de dvd's gemaakt zodat ook wij nog eens van de opnamen kunnen genieten. Dat de kleinkinderen blij zijn met de dvd's is begrijpelijk en ze hebben ons dat ook duidelijk laten weten.

Inmiddels heb ik nagenoeg al het filmmateriaal op dvd gezet. Leuk werk, erg tijdrovend, soms ook wel wat frustrerend om het juiste beeldje op de juiste plaats te krijgen en dan ook nog combinerend met een bijpassend geluid of muziek, enz. enz. maar toch leuk als je het eindresultaat ziet!  Er was inmiddels een voorraad nog te bewerken mpeg’s van januari 2007 tot nu, dus heel wat uren moest ik er aan besteden en dat deed ik ook. Het is nu nagenoeg klaar, de filmtapes worden ondertussen ‘schoon gemaakt’ (dit is met zwart beeld opnemen…) want ik wil niet dat de filmbeelden zichtbaar blijven. Al was het alleen maar uit privacy- overwegingen.  
Om dat ik niet meer wil overstappen op (full) hd komt de huidige digitale videocamera én de circa 30 tapes op een rustige plaats te liggen… het gaat op dezelfde wijze als met zoveel apparatuur: er komt nieuwe (en betere) op de markt en het oude blijft liggen… je kunt het aan de straatstenen niet kwijt, zegt men.  Ik bewaar alles in elk geval een tijdje, je kunt niet weten!  De kinderen doen alles op full hd-niveau en dus hebben ze geen belang bij deze apparatuur.

In mijn kennissenkring werd er gezegd dat ik me misschien wel zou gaan vervelen nu er geen kerkewerk meer hoeft te gebeuren, er geen filmwerk meer is te doen… Ik denk of weet wel zeker dat ze zich zullen vergissen. Er zijn n.l. nog zoveel dingen die Tiny (mijn vrouw) en ik samen willen doen, er zijn nog zoveel boeken te lezen en op internet is nog zoveel om uit te pluizen… Ik denk dat ik nog tijd te kort kom. O ja, en dan is er ook nog dit webblog. Dat is de laatste weken even op een laag pitje komen te staan, ik hoop dat toch weer in te halen!  De eerste aanzet is hier!