Niet alleen in Groningen
In Trouw van 30 juli jl. schreef Koos Dijksterhuis uit Groningen die het ‘natuurdagboek’ vult met zijn lezenswaardige artikelen, over “Ecologisch wanbeheer” . Of deze titel geheel correct is mogen anderen beoordelen. Wat hij echter schrijft over het beheer van wateren is zo ontzettend herkenbaar! Hij schreef al eerder over een maaiboot die riet en nesten en legsels wegvaagde…
Ook in Apeldoorn kennen wij de maaiboot. Waterschap Veluwe onderhoudt naast alle ‘buiten-wateren’ ook de ‘binnen-wateren’ zoals de vijvers en ook onze Kasteelgracht. Daarbij wordt ook gebruik gemaakt van een of meer maai- en ‘graai’-boten. Ze moeten het onkruid dat in de gracht aanwezig is (met name het gaafvederkruid dat al het andere plantenleven nagenoeg verstikt) van de bodem los maaien. Ook het riet gaan ze maaien. In tegenstelling met wat Koos signaleerde moet ik hier zeggen dat men daarbij wel rekening houdt met de vogels! Er wordt niet tijdens het broedseizoen gemaaid, althans ik heb dat niet gezien. Wat ik, en met mij allen die een woning aan de Kasteelgracht hebben, wel zien is dat het maaien op een wel erg knullige wijze gebeurt. Weliswaar staan wij als beste stuurlui aan de wal… ze zitten echter ook niet in de maaiboten! Goed bijhouden waar ze al gemaaid hebben gebeurt nauwelijks: sommige ‘banen’ worden een aantal keren genomen terwijl daar al niets meer aanwezig is. Andere banen gebeuren niet. De messen van schat ik wel twee meter lengte komen ook niet tot aan de muren van de (in als het goed is water staande) woning: het gevolg is dat het onkruid en andere begroeiing daar blijft staan! Als er onvoldoende water staat, dat komt voor, dan zou het denk heel normaal zijn dat de medewerkers van/namens het Waterschap even met handgerei het onkruid weg halen… Nou, dat gebeurt dus niet!
De maaihoogte is ook zo’n punt: als je op een hoogte van schat ik 20 tot 30 cm boven de bodem gaat maaien, dan blijven de wortels zitten. Het maaien op een juiste hoogte zodat het onkruid dat in de bodem is geworteld wordt bereikt, doet men dus niet. Pakweg twee tot drie weken na de maaibeurt is het onkruid al weer tot aan het wateroppervlak gegroeid. Dat de lage waterstand in de Kasteelgracht daarbij een rol speelt kunnen de maaiers niet helpen… dat is aan het Waterschap die zich er naar mijn mening met een Jantje van Leiden af maakt. De maaiers denken misschien aan het volgende jaar: niet al het onkruid weg halen, is er het volgende jaar ook wat te doen…
Het gemaaide onkruid wordt bijeen gedreven, dat gebeurt ook niet altijd even zorgvuldig. Het gevolg is dat er soms plakken onkruid en riet blijven drijven dat door de wind naar bepaalde plaatsen in de gracht wordt gedreven, uiteraard tot ongenoegen van de aanwonenden!
Om het artikel van Koos Dijksterhuis te lezen kunt u op onderstaande link klikken. Tenminste als Trouw geen beperking heeft ingesteld…